1- اين درس نخستين درس در خصوص معاد در دورهي راهنمايي است. در تبيين اهميت اين اصل اعتقادي لازم است به دانشآموزان تفهيم شود كه اعتقاد به معاد موضوعي مشترك در ميان تمام اديان الهي بوده و علاوه بر مسلمانان، پيروان تمام شرايع آسماني ديگر نيز معتقد به زندگي پس از مرگ هستند.
2- علت تاكيد همهي اديان بر مساله معاد اين است كه اعتقاد به معاد اصلي ترين انگيزه براي اجراي احكام و دستورات در ميان پيروان اديان مختلف به شمار ميرود و احكام، معارف و تعاليم مختلف فردي و اجتماعي اديان، بدون در نظر گرفتن اين اصل هيچ ضمانتي براي اجرا ندارند.
اگر واقعا هيچ محاسبه و مجازاتي در ادامه دنيا وجود نداشته باشد و با مرگ پرونده انسان براي هميشه بسته شود، چه انگيزهاي ميتواند از زياده خواهي بشر در زندگي فعلياش جلوگيري كند؟ چرا يك فرد فقير نبايد دست به دزدي و خيانت بزند و چرا يك فرد ثروتمند بايد به ديگران كمك كند؟ در حقيقت باور به معاد و پاداش و مجازاتهاي آن در حقيقت نقش پليسي را ايفا ميكند كه همواره همراه انسان است و از درون بر آنها نظارت دارد.
3- از آن جايي كه رويكرد كتاب ‹‹پيامهاي آسمان›› بهره گيري از مقبولات و پيش فرضهاي فطري دانش آموزان است، تلاشي براي اثبات استدلالي عقايد ديني براي دانشآموزان در سنين حدود 12 سالگي انجام نميدهد. زيرا اين كار در اين سن بيش از آنكه فهم ديني آنان را افزايش دهد، انديشهي آنان را با شبهاتي درگير ميسازد كه توانايي درك پاسخ آنها را در اين سن و سال ندارند. لذا با توجه به اينكه دانشآموزان در اين سنين اصولا منكر روز قيامت و معاد نيستند، از بيان براهين مختلف كلامي و فلسفي در اثبات معاد خودداري كرده و بيان اين مطالب را به دوران دبيرستان واگذار نموده ايم.